Kayışdağı bisiklet turu

Merhaba ;

1 mayıs 2014 tarinde başlangıç noktası Üsküdar’dan olan ve finali başıbüyük/Maltepe’de yaptığım turumu  toplamda 60 km’lik parkurum boyunca yaşadığım deneyimlerimi sizlerle paylaşacağım.

Öncelikle parkuru sizlere harita üzerinden göstermek istiyorum;

    Günübirlik turlarıma çıkmadan önce muhakkak hava durumu tahminlerini kontrol eder ve hazırlıklı çıkarım. Ortalama sıcaklığın 20 ila 23 derece rüzgarın 22km/s nemin ise %70 oranında olduğunu öğrendim. Neyse Acıbadem/Üsküdar taraflarından pedallamaya başladım. Yaklaşık 13 km kadar asfalt zeminde yol aldıktan sonra sonunda Kayışdağı eteklerine vardım.

Kayışdağı detaylı bilgi ;

 

Kayışdağı, İstanbul ilinin Ataşehir ilçesine bağlı olan bir mahalledir.

Adını, 438 metre yükseklğinde, İstanbul ilinin en yüksek üçüncü noktası olan Kayış Dağı‘ndan alır. Kayışdağı mahallesi, tepenin eteklerinden kuzeydoğuya doğru yayılmıştır.

2000 yılında Kayışdağı Tepesi’nin batı yamacında kurulan Yeditepe Üniversitesi, 26 Ağustos Yerleşimi ile İBB Kayışdağı Darülaceze Tesisleri ormanın bir kısmını kullanmış ve büyük ölçüde çehresi değişmiştir. Nüfusu 33.000’dir (2010).Batısında Ataşehir ilçesine bağlı Küçükbakkalköy,güneybatısında İçerenköy,güneyinde İnönü ve Maltepe ilçesine bağlı Büyükbakkalköy,doğusunda Mimar Sinan ve Ferhatpaşa,Kuzeybatısında Atatürk,Kuzeyinde Mevlana,Kuzeydoğusunda Yenişehir mahalleleriyle komşudur.

 

         Son kontrollerimi yaptıktan sonra (lastik,fren,su gibi) zirveye doğru olan yolculuğum başlamış oldu.Çoğunluğu çam ağaçlarından oluşan  çeşit çeşit yabani ot ve çiçeklerin olduğu bir tepe burası oksijen oranıda bir hayli fazla, dağda alınınan bir nefes ofiste yada evde alınan 3 nefese bedel heleki İstanbul gibi bir şehirin sokaklarında alınan nefesi hesaba katmıyorum.Tam bir rezillik.

       Yaklaşık 1 saat  tırmandım şunuda belirteyim  burada  ne kadar sürede tırmandığım vb. gibi bir yarışın içerisinde olmadığımı bilmenizi isterim maksat adam gibi nefes almak , şehirin rezilliğini izlerken bulunduğum yerin keyfini çıkarmak falan filan anlatmakla bitmez tabi. Buram buram kokan papatyalar (resim-1 bkz) ismini cismini bilmeğim çiçekler.Artık papatya görmek için dağa çıkar olduk tabiki bu kadar çiçeğin içerisinde havayı çiğerlerime çektiğimde mest oldum. Bu esnada dağcı,treking’ci abilerimizi taktir ettim tırmanmak zor iş. Zirvdeki işim bittikten sonra (işten kastım manzarının keyfini ,rüzgarın tadını çıkarmak gibi ) iniş yolunu aradım. Daha kargo firmasına bulunduğum yerin adresini vermekte güçlük çekerken kaldı ki dağda yolumu bulacağım. Sokaklarımızın ve caddelerimizin bin bir çeşit ismi var. Adres bilgisine  karaca sok. yazıyorum kargo firması  karaman sok . diye  gidiyor doğal olarak beni orada bulamayınca bende kargonun peşinden koşuşturup duruyorum.Neyse ormanda rastgele bulduğum yollara daldım 1-2 derken asfalt zemine çıktım tabi zirveye anten manten koyma ihtiyacı doğunca yoluda dökmüşler.Turum esnasında şunuda düşünemeden edemedim sürekli gelişmekte olan İstanbul’da bu tarz yerlerin azalması ve bu yerlerinde bir gün yok olacağı korkusu beni düşündürdü “ya bir gün bu dağ yada dağlar dinamitle hava uçurulup yok edilirse” ki zaten kayışdağının ardındaki tepeleri havaya uçurup nar city denilen bir konut arazisini yerleştirdiler. Bu düşüncelerin içinde boğulurken önümdeki yolu ve sağına soluna dizilmiş olan ormanı, yeşilliği izlemenin keyfini çıkardım. Ormanda gps inde yardımıyla başıbüyüğe giden caddeye çıktım tabi bu caddeninde etrafı ormanlık 2 soluklanayım yahu şu ağacın altında diyerek kendimi ağacın gövdesine bıraktım. Tatlı tatlı esen rüzgar, börtü böcek , kuş sesleri eşliğinde kestirdikten sonra Maltepe Üniversitesine kadar 2-3 km pedalladım. Üniversiteye girdikten sonra bunca enerji kaybını telafi etmek için yemekhane ye daldım. Kıtlıktan çıkmış gibi yemeğimi yedikten sonra manzaraya karşı dayımla akşam üstüne kadar koyu bir muhabbete tutulduk .

   Günün özeti her zamanki gibi doğayla iç içe olmak.Şehirin leş havası,insanı,arabası,helikopteri,kulesi,gökdeleni,avm sinden kurtulmak kafayı dinledirmek. Üzerimdeki uyuşukluğu atmaktı.

Hoşçakalın…

 

Resim-1